De Videoanalyse #5: Julia van Velthoven | Cases

In De Videoanalyse presenteert TE relevante inzichten uit de topsport voor professionals en leidinggevende gebaseerd op een relevante voorbeelden uit de topsport.

In deze editie: Atlete Julia van Velthoven.

Uit comfort via ongemak naar passie: Je droom volgen vraagt offers.

We weten het allemaal: het is heerlijk toeven in onze eigen bubble, in onze eigen comfortzone. Het voelt vertrouwd, veilig en veel dingen kun je op routine doen; simpelweg omdat je ze al eerder hebt gedaan. En net zoals we zo goed weten dat het heerlijk is in onze comfortzone zo ongemakkelijk is het juist er buiten. Daar is het onbekend, spannend en voelt het alsof we niets meer hebben dat ons houvast geeft of waar we op terug kunnen vallen.

Als we als individu als mens, maar ook als team, willen groeien hebben we ons ervan bewust te zijn en te accepteren dat groei juist buiten onze comfortzone plaatsvindt. Ontwikkelen, ontdekken, leren en groeien impliceren niet meer dan ervaringen, kennis en indrukken opdoen die we nog niet eerder hebben opgedaan. Buiten onze comfortzone wel te verstaan. Willen we groeien en ontwikkelen dan hebben we de weg te bewandelen van ‘uit je comfort stappen’ om daarbuiten dan het ongemak te verduren en als het ware te omarmen om dan vervolgens op een ander ‘niveau’ weer opnieuw comfort te gaan ervaren.

Binnen ons gedachtegoed van TeamEnergie en Teamontwikkeling noemen we de fase van teams waar veel comfort aanwezig is wel ‘comfortabele passie’. Een flinke dosis comfort energie is hier ‘vermengd’ met een eetlepeltje passie, een teentje stress en een flinke portie berusting. Er is vooral tevredenheid en acceptatie met of bij de huidige situatie. Prima natuurlijk. Tegelijk: voor mensen met meer dan eetlepeltje passie misschien wel even leuk om hier ‘in te zitten’ maar dan zeker niet te lang. Immers passie heeft aandacht en ruimte nodig.

Julie van Velthoven beschrijft in haar video hoe zij heeft geluisterd naar haar eigen passie en droom: “ik wil naar de Olympische Spelen”. En om die droom uit te laten komen had ze stappen te zetten: ze moest groeien, beter worden. In haar sportdiscipline betekent dit sneller worden op de 5000m atletiek. En groei was binnen haar eigen comfortzone; waar het gezellig en vertrouwd was, niet mogelijk. Uit haar comfortzone stappen was haar enige optie. Om zo in een andere omgeving terecht te komen, met alle onzekerheden en ongemakken, waar groei wel mogelijk was. Voor Julie betekende dit zelfs de overstap naar een andere fysieke trainingsomgeving. En die nieuwe omgeving waar alles veel professioneler was georganiseerd bood na verloop van tijd voor Julia weer comfort: “Ik vind het heel fijn om mensen om me heen te hebben”.

Processed with VSCO with m5 preset Processed with stamp

In veel organisaties komen we teams tegen die in hun comfortzone zitten. De teamleden zijn er tevreden, vaak de klanten ook. Prima zou je zeggen, niets aan doen. Terecht. Tegelijk teams in comfort zijn nu ook weer niet de teams waar bevlogenheid, passie en energie er van afstralen. Waarom willen deze teams het liefst in hun comfort blijven? Onzekerheid over wat er kan gebeuren of angst om het gevoel van comfort kwijt te raken of de zorg dat je misschien harder moet werken in een passieteam of ……? We komen er maar op 1 manier achter en dat is door, net als Julia, het te gaan doen. Een vooroordeel kunnen we alvast wel wegnemen. Binnen passieteams wordt niet harder gewerkt dan in comfort teams; ze werken vooral anders met bijna altijd meer plezier. Dat ook de performance van passie teams omhoog gaat is natuurlijk dan ook nog een keer mooi meegenomen. Voor Julia betekent dit dat ze inderdaad sneller wordt op de 5000m. En nu maar hopen dat haar route uit haar comfort zone naar passie gaat eindigen in Parijs 2024.

‍

In De Videoanalyse presenteert TE relevante inzichten uit de topsport voor professionals en leidinggevende gebaseerd op een relevante voorbeelden uit de topsport.

In deze editie: Atlete Julia van Velthoven.

Uit comfort via ongemak naar passie: Je droom volgen vraagt offers.

We weten het allemaal: het is heerlijk toeven in onze eigen bubble, in onze eigen comfortzone. Het voelt vertrouwd, veilig en veel dingen kun je op routine doen; simpelweg omdat je ze al eerder hebt gedaan. En net zoals we zo goed weten dat het heerlijk is in onze comfortzone zo ongemakkelijk is het juist er buiten. Daar is het onbekend, spannend en voelt het alsof we niets meer hebben dat ons houvast geeft of waar we op terug kunnen vallen.

Als we als individu als mens, maar ook als team, willen groeien hebben we ons ervan bewust te zijn en te accepteren dat groei juist buiten onze comfortzone plaatsvindt. Ontwikkelen, ontdekken, leren en groeien impliceren niet meer dan ervaringen, kennis en indrukken opdoen die we nog niet eerder hebben opgedaan. Buiten onze comfortzone wel te verstaan. Willen we groeien en ontwikkelen dan hebben we de weg te bewandelen van ‘uit je comfort stappen’ om daarbuiten dan het ongemak te verduren en als het ware te omarmen om dan vervolgens op een ander ‘niveau’ weer opnieuw comfort te gaan ervaren.

Binnen ons gedachtegoed van TeamEnergie en Teamontwikkeling noemen we de fase van teams waar veel comfort aanwezig is wel ‘comfortabele passie’. Een flinke dosis comfort energie is hier ‘vermengd’ met een eetlepeltje passie, een teentje stress en een flinke portie berusting. Er is vooral tevredenheid en acceptatie met of bij de huidige situatie. Prima natuurlijk. Tegelijk: voor mensen met meer dan eetlepeltje passie misschien wel even leuk om hier ‘in te zitten’ maar dan zeker niet te lang. Immers passie heeft aandacht en ruimte nodig.

Julie van Velthoven beschrijft in haar video hoe zij heeft geluisterd naar haar eigen passie en droom: “ik wil naar de Olympische Spelen”. En om die droom uit te laten komen had ze stappen te zetten: ze moest groeien, beter worden. In haar sportdiscipline betekent dit sneller worden op de 5000m atletiek. En groei was binnen haar eigen comfortzone; waar het gezellig en vertrouwd was, niet mogelijk. Uit haar comfortzone stappen was haar enige optie. Om zo in een andere omgeving terecht te komen, met alle onzekerheden en ongemakken, waar groei wel mogelijk was. Voor Julie betekende dit zelfs de overstap naar een andere fysieke trainingsomgeving. En die nieuwe omgeving waar alles veel professioneler was georganiseerd bood na verloop van tijd voor Julia weer comfort: “Ik vind het heel fijn om mensen om me heen te hebben”.

In veel organisaties komen we teams tegen die in hun comfortzone zitten. De teamleden zijn er tevreden, vaak de klanten ook. Prima zou je zeggen, niets aan doen. Terecht. Tegelijk teams in comfort zijn nu ook weer niet de teams waar bevlogenheid, passie en energie er van afstralen. Waarom willen deze teams het liefst in hun comfort blijven? Onzekerheid over wat er kan gebeuren of angst om het gevoel van comfort kwijt te raken of de zorg dat je misschien harder moet werken in een passieteam of ……? We komen er maar op 1 manier achter en dat is door, net als Julia, het te gaan doen. Een vooroordeel kunnen we alvast wel wegnemen. Binnen passieteams wordt niet harder gewerkt dan in comfort teams; ze werken vooral anders met bijna altijd meer plezier. Dat ook de performance van passie teams omhoog gaat is natuurlijk dan ook nog een keer mooi meegenomen. Voor Julia betekent dit dat ze inderdaad sneller wordt op de 5000m. En nu maar hopen dat haar route uit haar comfort zone naar passie gaat eindigen in Parijs 2024.

‍